Τόσο η διανομή 500 εκ. ευρώ όσο και η προσεχής (σταδιακή) έξοδος στις αγορές, παρά το μη βιώσιμο χρέος και υπό την κηδεμονία της ΕΚΤ, είναι λόγος για να θρηνούμε αγαπητοί αναγνώστες. Όχι για να ζητωκραυγάζουμε. Ούτε καν για να αναπτερώνεται το ηθικό μας.
Επιτρέψτε μου να εξηγήσω το γιατί με... τέσσερα επιχειρήματα:
1. Το ζητούμενο δεν είναι να δοθούν μερικά ψίχουλα ενόψει ευρωεκλογών, που μετά τις εκλογές θα μετατραπούν σε νέες περικοπές. Η χώρα έχει υποφέρει τα μέγιστα από τέτοια προεκλογικά δωράκια. Τα 500 εκ. παροχών αποτελούν μέγιστη προσβολή στον χειμαζόμενο λαό όχι επειδή οι ένστολοι, οι άστεγοι ή οι συνταξιουχοι δεν τα έχουν ανάγκη, ή δεν τα αξίζουν, αλλά επειδή δεν μπορεί να υπάρξει συνέχεια στη διανομή κοινωνικού μερίσματος.
2. Γιατί δεν μπορεί; Κατ΄ αρχάς, επειδή το πρωτογενές πλεόνασμα του 2013 προέκυψε επειδή το κράτος δεν πλήρωσε 4,3 δισ. για φάρμακα, άλλα αγαθά και υπηρεσίες που αγόρασε από ιδιώτες (που αδυνατούν να καταβάλλουν μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές) κατά τη διάρκεια του 2013 και, επί πλέον, επειδή δεν έχει καταγραφεί ακόμα η ζημία του δημοσίου από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (κάτι που θα φανεί τον Αύγουστο, μετά την σχετική αναφορά του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας). Άρα πρωτογενές πλεόνασμα για το 2013 δεν υπάρχει. (Τότε γιατί η τρόικα αποδέχθηκε τη μοιρασιά των 500 εκ.ευρώ; Η μόνη εξήγηση είναι ότι το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες έκαναν μια μικρή «υπέρβαση» για να βοηθήσουν τους κκ. Σαμαρά και Βενιζέλο πριν τις ευρωεκλογές.)
3. Μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου, οι αποπληρωμές που έχουμε συμβατική υποχρέωση να κάνουμε τα επόμενα χρόνια πρέπει να αντληθούν από το πρωτογενές πλεόνασμα. Για να γίνουν το κράτος πρέπει να έχει μόνιμο πρωτογενές πλεόνασμα 4% με 5% για 10 τουλάχιστον χρόνια το οποίο, μάλιστα, θα πάει όλο στις αποπληρωμές. Τέτοιο πλεόνασμα δεν έχει προκύψει, συστηματικά, σε καμία χώρα του κόσμου τα τελευταία 200 χρόνια. Είναι δυνατόν το ελληνικό δημόσιο να έχει τέτοιο πλεόνασμα; Και βέβαια δεν είναι. Οπότε ούτε θα υπάρξει κοινωνικό μέρισμα στο μέλλον, ούτε και θα δυνάμεθα να αποπληρώνουμε τις δόσεις των δανείων μας.
4. Τι θα γίνει τότε, δεδομένου ότι οι αποπληρωμές των δανείων μας θα καταστούν αδύνατες; Πώς νομίζετε ότι θα προσπαθήσουν Βερολίνο, Φραγκφούρτη και Βρυξέλλες να συγκαλύψουν το γεγονός ότι δεν θα μπορούμε να τους αποπληρώνουμε στην ώρα μας; Με δύο τρόπους: Πρώτον, θα μας επιβάλλουν κι άλλα δάνεια από τα οποία θα πληρώνουμε τις δόσεις, συσσωρευόμενα πάνω στο ήδη μη βιώσιμο χρέος του ελληνικού κράτους. Επειδή η γερμανική κυβέρνηση δεν θέλει επ’ ουδενί να ακούσουν οι Γερμανοί ψηφοφόροι ότι η Ελλάδα θα πάρει κι άλλα δάνεια από τον ESM (με γερμανικές και ευρωζωνικές εγγυήσεις), τα νέα αυτά δάνεια (από τα οποία θα αποπληρώνουμε τις δόσεις μας) θα τα παίρνουμε από τις αγορές, από ιδιώτες, υπό την κηδεμονία και αδήλωτη εγγύηση της ΕΚΤ. Έτσι, την ώρα που η κυβέρνηση θα ζητωκραυγάζει ότι «βγήκαμε στις αγορές», το ελληνικό κράτος θα βουλιάζει κι άλλο στο δημόσιο χρέος, απαιτώντας περαιτέρω λιτότητα.
Να γιατί λέω ότι τα 500 εκ. προεκλογικών παροχών είναι ύβρις και η έξοδος ενός πτωχευμένου κράτους στις αγορές λόγος να θρηνούν οι πολίτες του.
ΠΗΓΗ
