Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
www.nikosklitsikas.gr/
Η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε με διάρκεια μόλις 20 ημερών και στις...
τηλεοπτικές “μονομαχίες” -μιας και στην περίοδο των μνημονίων όλα διαδραματίζονται καθώς θέλουν οι δανειστές, δηλαδή “αντιπαραθέσεις” στο δικό τους γήπεδο, τα κανάλια των “επιχειρηματιών” δημοσίων έργων-, απουσιάζει κάθε αναφορά στις θέσεις των πολιτικών κομμάτων για την εξωτερική μας πολιτική και τη διεθνή κατάσταση.
Η απάντηση θα ήταν απλή:
Τα μνημόνια δεν επιτρέπουν εθνική κυριαρχία, συνεπώς τι θέσεις για εξωτερική πολιτική μπορούν να εκφράσουν πολιτικά κόμματα που λειτουργούν σε καθεστώς γερμανικής αποικίας.
Το παράδοξο είναι πως τα συστημικά κόμματα δεν κάνουν καμία προσπάθεια, έστω θεατρική, να προβάλουν θέσεις ή να κάνουν αναδορές στα καυτά Εθνικά θέματα.
Λες και το Κυπριακό έχει λυθεί και τα διχοτομικά σχέδια για διζωνική ομοσπονδία, δεν είναι υπαρκτά...
Λες και η ονομασία των Σκοπίων έχει ήδη δρομολογηθεί και το ζήτημα της ονομασίας τους ως Μακεδονία δεν υφίσταται...
Λες και το Αιγαίο, οι γκρίζες ζώνες, ΑΟΖ, δεν αποτελούν ζητήματα που συνεχώς και αδιάλειπτα απαιτεί η “φίλη σύμμαχος” Τουρκία...
Λες και η Ουκρανία, με τη νεοφασιστική χούντα που εγκαθίδρυσε η Ε.Ε., είναι πολύ μακριά από την Ελλάδα και δεν σχετίζεται με τις εξελίξεις και τις συνεργασίες τις πατρίδας μας με τη Ρωσία και τους αγωγούς...
Λες και δεν μας αφορά η επίθεση που έχουν εξαπολύσει (
Ε.Ε., ΗΠΑ, Τουρκία, Ισραήλ) στη Συρία, μέσω της “αραβικής άνοιξης και το κύμα προσφύγων που εισρέει στην πατρίδα μας, αντισταθμίζεται με κονδύλια της Ε.Ε., για να αναβαθμίσουν τις ημέτερες “ανθρωπιστικές” οργανώσεις και πολιτικές και να “ανυψώσουν” την εθνική οικονομία (διάβαζε μπίζνες ημετέρων)...
Λες και ο Ελληνισμός στην Μαριανούπολη, στο έλος των νεοναζί της Ουκρανίας, δεν μας αφορά...
Η εξολόθρευση των Ελληνορθοδόξων στη Συρία, πλέον των 2 εκατομμυρίων, στο έλεος των “εξεγερμένων” εκδημοκρατιστών, είναι υπόθεση του Ολάντ και της Μέρκελ...
Οι σχέσεις μας με τη Ρωσία, το Ιράν (κύριος προμηθευτής πετρελαίου της χώρας μας -με χαμηλή τιμή και με πίστωση- πριν κάνουμε εμπάργκο για να “εκδημοκρατιστούν κι αυτοί και να μην αγοράζουμε φθηνό πετρέλαιο, αλλά να προτιμάμε υψηλές τιμές από τις 7 αδελφές)...
Και καλά τα κόμματα που με την οποιαδήποτε αιτιολογία αποδέχθηκαν τις συνέπειες των Μνημονίων και της παραχώρησης της Εθνικής μας Κυριαρχίας. Εκείνο που αποτελεί έκπληξη είναι το νεοσύστατο κόμμα της “Λαϊκής Ενότητας” του Λαφαζάνη, που ακολουθεί την σιωπή των μνημονιακών κομμάτων σ' αυτά τα ζητήματα.
Εμφάνισαν ως σημαντική κίνηση σε διεθνές επίπεδο και την πρόβαλαν στα ΜΜΕ και το “ISKRA”, τηλεφωνική επαφή του Π. Λαφαζάνη με τον ιταλό βουλευτή Stefano Fassina (
iskra: ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΜΕ ΤΟ ΗΓΕΤΙΚΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΣΤ. ΦΑΣΣΙΝΑ).
Η τηλεφωνική επαφή με τον Stefano Fassina και η προβολή της θα πρέπει να εκληφθεί ως σηματοδότηση των διεθνών σχέσεων και της εξωτερικής πολιτικής που επαγγέλλεται η “Λαϊκή Ενότητα” του Π. Λαφαζάνη;
Ποιος είναι ο σπουδαίος συνομιλητής της “Λαϊκής Ενότητας” Stefano Fassina;
Δοτός βουλευτής του “Δημοκρατικού Κόμματος” της Ιταλίας, αδελφού κόμματος του ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννηματά. Δοτός... γιατί στην Ιταλία ο εκλογικός νόμος έχει απαλείψει τον σταυρό προτίμησης κι οι βουλευτές διορίζονται με λίστα σε ΟΛΕΣ τις εκλογικές αναμετρήσεις. Ήταν από τους “εκσυγχρονισμούς” της αριστεράς, μαζί με τη δεξιά, για την “καταπολέμηση του μαύρου” πολιτικού χρήματος. Δηλαδή, αντί οι γνωστοί άγνωστοι, σ' όλο τον κόσμο, επιχειρηματίες που εξαγοράζουν βουλευτές και κόμματα, για ερωτήσεις, επερωτήσεις, τροπολογίες νομοθετικού περιεχομένου κ.α.π., αντί να διασπαθίζουν σε πολλές κατευθύνσεις το μαύρο χρήμα εξαγοράς, διευκολύνονται με την εξαγορά των πολιτικών αρχηγών κι έτσι έχουμε οικονομία στα χρήματα και καλύτερη μίζα στους αρχηγούς.
Ξεκίνησε την καριέρα του, λίγο πολύ σαν τον Παπακωνσταντίνου του ΠΑΣΟΚ (
μόνον που έγινε πρόσφατα απλός υφυπουργός), ως σύμβουλος του υπουργού οικονομικών της κυβέρνησης Πρόντι (
υπουργός της παραδοσιακής δεξιάς που ηγήθηκε του αριστερού συνασπισμού το 1996 της “Ελιάς” -όπως αυτή του Βενιζέλου), μιας και ήταν εκσυγχρονιστής γιάπης, “τεχνοκράτης”, στέλεχος αιχμής του
Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου!
Μετά από μια σχεδόν δεκαετία αποφάσισε ν' ασχοληθεί με την πολιτική...
Το 2013 συμμετέχει μαζί με άλλους στη συνιστώσα του “Δημοκρατικού Κόμματος” με την επωνυμία “
Νεολαίοι Τούρκοι” (
Giovani Turchi). Ένα Κίνημα που γεννήθηκε στη Σαρδηνία της Ιταλίας το 1956 κι είχε αρχηγό τον πιο σκληρό ηγέτη της δεξιάς Francesco Cossiga, Το όνομα δανείστηκαν από το αντίστοιχο κίνημα (
Νεότουρκοι), που στόχευε ριζικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα της σημερινής Τουρκίας τις αρχές του 2ου αιώνα, στη διάρκεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Βέβαια, οι ¨Νεότουρκοι” του “Δημοκρατικού Κόμματος”, ήταν κάτι σαν τους “λοχαγούς” του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ. Έτσι κι αυτοί, οι ιταλοί Νεότουρκοι -όπως αυτοί του ΠΑΣΟΚ-, ξεκίνησαν ως τάση-συνιστώσα με “αριστερά” συνθήματα και υπηρέτησαν στην πορεία τις κυβερνητικές πολυθρόνες, στη μετάλλαξη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας σε κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας.
Όταν λοιπόν πρότειναν στον Λαφαζάνη να μιλήσει με τον “εκφραστή της ιταλικής αριστεράς” Φασσίνα, ας έριχνε μια ματιά στο διαδίκτυο, έστω στη “
wikipedia” (
δεν είναι το εγκυρότερο, αλλά θα καταλάβαινε), ας ρωτούσε κάποιον στο κόμμα που να γνωρίζει την ιταλική πολιτική κατάσταση (
φυσικά όχι αυτόν που πρωτοστάτησε για τη “Λίστα Τσίπρα” στην Ιταλία, γιατί στον ίδιο λάκκο έστειλε και τον ΣΥΡΙΖΑ) κι ας μην θριαμβολογούσαν με ανοησίες, με “επικοινωνία” στυλ Τσίπρα:
Τέξας, Κόμο, Πάπας κ.α.π.
Τέλος, η “Λαϊκή Ενότητα”, προσωπικά ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κι όσοι από τη σημερινή “Λαϊκή Ενότητα” κατείχαν κυβερνητικές θέσεις ή ήταν βουλευτές... οφείλουν τώρα, πριν την εκλογική αναμέτρηση, να ζητήσουν συγνώμη και να κάνουν αυστηρή αυτοκριτική γιατί όχι μόνον ανέχθηκαν, αλλά συνέβαλλαν στην πλήρη αλλαγή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις στην υιοθέτηση μιας πολιτικής πρόθυμων, προσκυνημένων νεοραγιάδων, όπως:
Κόσσοβο (έναρξη διμερών σχέσεων με στόχο την αναγνώριση)
Σκόπια (συνεργασία εναντίον της Συρίας)
Παλαιστίνη, με τις γνωστές φιλοσιωνιστικές πολιτικές Τσίπρα
Ουκρανία, με “φιλοξενία” τραυματισμένων νεοναζί από το καθεστώς που εγκαθίδρυσε η Ε.Ε. και τον Τσίπρα να χαριεντίζεται με την μαριονέτα των ιμπεριαλιστών, όταν ο ίδιος κατάγγειλε τον Βενιζέλο για τις χειραψίες με τους νεοναζί αυτής της χώρας
Κύπρος, με απροκάλυπτες κοινές δηλώσεις περί διζωνικής ομοσπονδίας από τον Κοτζιά και τον Τούρκο ομόλογό του, με ταυτόχρονη δήλωση συμφωνίας στην κοινή γραμμή που είχε χαράξει ο Βενιζέλος
Συρία... όχι μόνον ανέχθηκαν να συνεχίζεται το δολοφονικό εμπάργκο στη φίλη Συρία... όχι μόνον ανέχθηκαν να μην γίνει επανέναρξη των διπλωματικών σχέσεων (πόσο μάλλον τώρα με τους χιλιάδες πρόσφυγες που δηλώνουν Σύροι) και ανέχτηκαν (ή συμφωνούσαν;) για τη συμμετοχή της πατρίδας μας στους “Φίλους της Συρίας”, τον βασικό πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό οργανισμό στήριξης των “εξεγερμένων” στη Συρία, των αποκεφαλιστών μισθοφόρων φονιάδων
Όταν ο Τσίπρας αρνήθηκε να παραβρεθεί στην επέτειο της αντιναζιστικής νίκης στη Μόσχα κι οργάνωσε την ίδια ημέρα εκδήλωση για τη νομιμοποίηση του χασισιού...
Όταν ο Κοτζιάς δεν επέτρεψε, δεν έδωσε βίζα στην Λεϊλά Χάλλεντ να επισκεφθεί την Ελλάδα και να μιλήσει σε εκδηλώσεις για την Παλαιστίνη. Έπρεπε να “πληρώσει” η αγωνίστρια σύμβολο τη συμπαράστασή της στη νόμη κυβέρνηση της Συρίας και την άρνησή της να συνταχθεί με τα αραβικά μοναρχικά αραβικά καθεστώτα.
Δεν μπορούν να ζητούν την ψήφο των αντιμνημονιακών ψηφοφόρων και δη αριστερών ψηφοφόρων, συνεχίζοντας στην πολιτική θολούρα για εθνικά μας θέματα και εξωτερική πολιτική.
Αν νομίζουν στη “Λαϊκή Ενότητα” ότι θα αποτελέσουν ένα νέο ΣΥΡΙΖΑ κι έτσι θα παγιδεύσουν τους πατριώτες ψηφοφόρους, είναι μακριά νυχτωμένοι... Καθαρές θέσεις κι απαντήσεις μαζί με αυτοκριτική χθες, όχι σήμερα ή αύριο.
Η εποχή που έχουν πέραση τα καθρεφτάκια και μπιχλιμπίδια (Τσίπρας, ΓΑΠ)... η τραβεστί αριστερά... έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί!
Το... και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ, δεν πείθει!
Υ. Γ. Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι από τα κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα, μόνον το ΚΚΕ κι η εφημερίδα “Ριζοσπάστης” κράτησαν κι αντιπαρατέθηκαν σ' όλα τα παραπάνω. Αρέσει δεν αρέσει, για παράδειγμα το ΚΚΕ στάθηκε απέναντι στην ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον του λαού της Συρίας κι η εφημερίδα “Ριζοσπάστης” δεν παρέλειψε ποτέ να επισημαίνει τον ρόλο των τζιχαντιστών, αλλά και την απέλαση της πρέσβειρας της Συρίας από την Ελλάδα...
http://www.press-gr.com/