Πρόκειται για χημικές ουσίες που περιέχουν χλώριο και οι οποίες χρησιμοποιούνται ευρέως από τις χημικές βιομηχανίες, όπως για την παραγωγή PVC. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως οι εν λόγω ουσίες αυξάνονται στην ατμόσφαιρα με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι είχε εκτιμηθεί έως τώρα.
Μάλιστα σε μεγάλο βαθμό η παραγωγή τους γίνεται στην Κίνα, όπου μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν κανονισμοί για τον περιορισμό της χρήσης τους.
Η νέα μελέτη διαπιστώνει πως η αποκατάσταση της τρύπας του όζοντος μπορεί να καθυστερήσει ακόμα και δύο ή τρεις δεκαετίες σε σχέση με τις εκτιμήσεις που έδειχναν ότι αυτό θα συνέβαινε το 2050.
Μια από τις νέες και υποτιμημένες απειλές για το όζον είναι το διχλωρομεθάνιο, που χρησιμοποιείται ως χημικό διαλυτικό από τις βιομηχανίες χρωμάτων, φαρμάκων κ.α. και του οποίου τα επίπεδα στην ατμόσφαιρα έχουν αυξηθεί κατά 60% την τελευταία δεκαετία με την Κίνα να ευθύνεται κατά τουλάχιστον 50% γι’ αυτή την αύξηση.
Απειλητικό είναι και το 1,2-διχλωροαιθάνιο, που χρησιμοποιείται για την παραγωγή του PVC (η Κίνα είναι επίσης ο μεγαλύτερος παραγωγός αυτού του ελαφριού πλαστικού).
Παρόλο που μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες πίστευαν ότι αυτές οι δύο ουσίες θα διαλύονταν γρήγορα, δείγματα του αέρα έδειξαν πως έχουν αρκετό χρόνο για να φθάσουν έως το όζον και να το καταστρέψουν.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ντέβιντ Όραμ δήλωσαν ότι το διχλωρομεθάνιο και το διχλωροαιθάνιο πρέπει να συμπεριληφθούν στον κατάλογο των ουσιών που απαγορεύονται από το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ.
Πάντως υπάρχει και ο αντίλογος καθώς άλλοι επιστήμονες πάντως, όπως η δρ Σούζαν Στράχαν της NASA, σύμφωνα με το BBC, δήλωσαν ότι δεν είναι βέβαιοι πως πράγματι αυτές οι ουσίες ανεβαίνουν έως το στρώμα του όζοντος και το βλάπτουν.
Με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ
