από την ήδη βεβαιωμένη άνοδο των τριών χιλιοστών ετησίως- επιταχύνεται κατά περίπου 0,08 χιλιοστά κάθε χρόνο, δηλαδή σχεδόν κατά ένα χιλιοστό ανά δεκαετία. Αν αυτή η επιτάχυνση συνεχισθεί, μπορεί να οδηγήσει σε ένα συνολικό ετήσιο ρυθμό ανόδου των υδάτων κατά δέκα χιλιοστά ή και παραπάνω έως το 2100.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Στιβ Νέρεμ του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), επεσήμαναν ότι «η επιτάχυνση, που οφείλεται κυρίως στην επιταχυνόμενη τήξη των πάγων της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής, μπορεί να διπλασιάσει το συνολικό επίπεδο ανόδου των θαλασσών έως το 2100, σε σχέση με τις έως τώρα προβλέψεις, οι οποίες υποθέτουν ένα σταθερό ρυθμό ανόδου, σε πάνω από 60 εκατοστά συνολικά, αντί περίπου 30 εκατοστά που είχε υποτεθεί».
Αν οι ωκεανοί συνεχίσουν να ανεβαίνουν με το σημερινό ρυθμό επιτάχυνσης – κάτι καθόλου σίγουρο, καθώς ο ρυθμός αυτός μπορεί να αυξηθεί κι άλλο στο μέλλον- η στάθμη των θαλασσών εκτιμάται ότι θα αυξηθεί κατά 65 εκατοστά έως το τέλος του αιώνα μας. Μία άνοδος αρκετή για να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα σε αρκετές παράκτιες πόλεις.
Η άνοδος της στάθμης των ωκεανών οφείλεται σε δύο παράγοντες. Αφενός στη διόγκωση του θαλασσινού νερού, όσο αυτό απορροφά περισσότερη θερμότητα από την ατμόσφαιρα και, αφετέρου, στο λιώσιμο των πάγων που έχει ως συνέπεια μεγάλοι όγκοι πρόσθετου νερού να καταλήγουν στις θάλασσες. Έκτακτα ή περιοδικά γεωλογικά και κλιματικά φαινόμενα, όπως οι μεγάλες εκρήξεις ηφαιστείων, το Ελ Νίνιο και η Λα Νίνια, επηρεάζουν επίσης τη στάθμη των ωκεανών.
Η ανάλυση των δεδομένων βασίστηκε σε στοιχεία από το 1992 έως σήμερα, που έχουν συλλέξει πολλοί δορυφόροι επιτήρησης της Γης, μεταξύ άλλων οι TOPEX/ Poseidon, GRACE και Jason 1, 2 και 3.
