Μία απελπισμένη φωνή αναφέρει «σας παρακαλώ βοηθήστε
με!». Ο τηλεφωνητής προσπαθεί να ηρεμήσει τον άνθρωπο στην άλλη άκρη της γραμμής: «Πείτε μου τι έχει συμβεί» για να πάρει την απεγνωσμένη κραυγή «ελάτε γρήγορα, είναι εδώ!». Μάταια ο τηλεφωνητής προσπαθεί να μάθει τι μπορεί να συμβαίνει και να έχει πανικοβάλει τόσο έναν άνθρωπο ώστε να κραυγάζει σε ένα τηλέφωνο: «Είναι κάποιος στο σπίτι; Προσπαθήστε να ηρεμήσετε και πείτε μου τι βλέπετε». «Αυτός είναι εδώ…» η απάντηση και ο τερματισμός της κλήσης.
Ταυτόχρονα με την τρομακτική κλήση δύο αστυνομικοί έμπαιναν σε ένα σπίτι στην εργατική συνοικία της Βαγιέκας στη Μαδρίτη. Καθώς φτάνουν βλέπουν δύο παιδιά να κλαίνε γοερά μέσα στη βροχή και να ζητούν τη μητέρα τους. Δεν μπορούν να φανταστούν τι θα συναντούσαν όταν θα έμπαιναν στο διαλυμένο σπίτι της οδού Gerardo Nunez. Κάτι πολύ κακό είχε συμβεί εντός της οικίας που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν. Κάτι που θα τους στοίχειωνε για όλη τους τη ζωή.
Είναι λίγες οι φορές που μία ταινία μυθοπλασίας παραμένει πιστή στα πραγματικά γεγονότα από τα οποία εμπνεύστηκε και η αλήθεια είναι ότι η πραγματικότητα ξεπερνάει κατά πολύ τη νοσηρότητα της νέας ταινίας του Ισπανού σκηνοθέτη Paco Plaza, «Verónica».
Η ζωή μιας εφήβου που ξαφνικά πήρε μία τραγική τροπή
Ας μην γελιόμαστε, μπορεί να δούμε μία ταινία και να μας φανεί σχετικά αδιάφορη αλλά από την στιγμή που θα δούμε ή θα διαβάσουμε κάπου την μαγική ατάκα: «Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα» ή ακόμα και απλά «επηρεασμένη» να είναι αμέσως αλλάζει το στάτους της ταινίας. Όχι την ποιότητά της αλλά το ενδιαφέρον να την παρακολουθήσει κάποιος αυξάνεται.
Το γεγονός ότι τα «απίστευτα» και περίεργα που μπορεί να περάσουν μπροστά από τα μάτια μας ενδέχεται να έχουν συμβεί στην πραγματικότητα, ιντριγκάρει.
Και στην περίπτωση της νεαρής Ισπανίδας Estefania Gutierrez Lazaro λίγοι μπορούν να πιστέψουν πραγματικά ότι έχουν συμβεί πραγματικά οι φρικιαστικές καταστάσεις που αναφέρουν οι γονείς της κοπέλας.
Η Estefania ήταν μία σχετικά συνηθισμένη έφηβη η οποία ωστόσο είχε την διάθεση και τα κότσια να εξερευνήσει σημεία του μεταφυσικού. Μπορεί από νεανική αφέλεια μπορεί από άγνοια αλλά η ιδέα της κοπέλας να προσπαθήσουν να καλέσουν ένα πνεύμα μέσω ενός αυτοσχέδιου Ouija board δεν αποδείχτηκε πολύ καλή ιδέα. Τα γεγονότα που ακολούθησαν μπορεί να μην είχαν σχέση με την προσπάθεια των κοριτσιών να έρθουν σε «επαφή» με το πνεύμα αλλά τα επόμενα τρία 24ωρα ήταν καθοριστικά για την ζωή της ίδιας της Estefania ενώ και η ζωή της οικογένειάς της δεν θα ήταν ποτέ ξανά ίδια.
Ο θάνατος ενός συγγενή και η αλυσίδα γεγονότων
Ξαπλωμένη στο νεκροκρέβατό της η γιαγιά της οικογένειας Lazaro ψιθύρισε στο αυτί της κόρης της ότι «θα σου προξενήσω μεγάλο κακό καθόλη τη διάρκεια της ζωής σου». Και έπειτα ξεψύχησε.
Λίγες εβδομάδες αργότερα η 18χρονη Estefania άρχισε να συμπεριφέρεται περίεργα. Είχε μόλις αρχίσει να ασχολείται με το μεταφυσικό αλλά σε ένα επίπεδο ερασιτεχνικό. Ξαφνικά άρχισε να έχει σπασμούς οι οποίες κατέληγαν σε επιληπτικές κρίσεις χωρίς να έχει κάποια προϊστορία με επιληψία.
Οι δάσκαλοι στο σχολείο ανέφεραν στην αστυνομία και ένα περίεργο περιστατικό που είχε συμβεί στους χώρους του σχολείου. Ένας δάσκαλος είχε πιάσει τρία κορίτσια να προσπαθούν να καλέσουν ένα πνεύμα μέσω του Ouija board. Ο δάσκαλος έπιασε το αυτοσχέδιο ταμπλό και το έσπασε. Σύμφωνα με την μαρτυρία ενός αυτόπτη μόλις το παιχνίδι έσπασε μία περίεργη μαύρη σκόνη αναδύθηκε και πήγε κατευθείαν στη μύτη του κοριτσιού.
Σε λίγες ώρες το κορίτσι θα έπεφτε σε καταληπτικό κώμα. Τρεις μέρες μετά το κορίτσι θα άφηνε την τελευταία του πνοή μέσα σε απόκοσμες κραυγές και σπασμούς πάνω στο κρεβάτι του. Η επίσημη εκδοχή των γιατρών για τα αίτια θανάτου έγραφαν καρδιακή και πνευμονική ανεπάρκεια. Η νεκροψία δεν έγραφε κάτι παραπάνω από αυτό.
Η οικογένεια ήταν πεπεισμένη ότι για τις αρχές η υπόθεση έπρεπε να κλείσει.
Η ζωή-κόλαση για όσους έμειναν πίσω στην οδό Luis Marín νούμερο 8
Ήταν προς το τέλος του 1992 όταν το τηλέφωνο του επιθεωρητή José Negri χτύπησε και αμέσως πήρε μία ολιγομελή ομάδα αστυνομικών μαζί του για να ερευνήσει τις καταγγελίες για κάποιες… ανεξήγητες επιθετικές ενέργειες μέσα στο σπίτι των Λαθάρο.
Αμέσως μετά τον θάνατο της κόρης τους πριν από δύο χρόνια οι γονείς της ζούσαν έναν εφιάλτη εντός των τειχών. Ανέφεραν ότι άκουγαν μία γυναικεία φωνή να λέει «μαμά, μαμά» μέσα στα άγρια μεσάνυχτα. Τα σεντόνια και τα πράγματα στο δωμάτιο της νεκρής κόρης τους βρίσκονταν στο πάτωμα και ανακατωμένα παρόλο που το δωμάτιο έμεινε ανέγγιχτο από τον θάνατο και μετά.
Μία άλλη μέρα άκουσαν έναν τρομακτικό γέλιο να ακούγεται μέσα από τους τοίχους έξω από το δωμάτιο της κόρης τους. Μετά άκουσαν κάτι σαν γροθιές στους τοίχους. Για να ανταπεξέλθουν οι γονείς σε αυτά που ερχόντουσαν από το δωμάτιο της νεκρής κόρης τους τοποθέτησαν μπροστά στην πόρτα έναν μεγάλο καναπέ.
Μία μέρα ξύπνησαν από τον εκκωφαντικό θόρυβο του καναπέ να πέφτει στον κάτω όροφο και μόλις μπήκαν στο δωμάτιο είδαν ένα κάδρο με την φωτογραφία της Estefania να καίγεται μόνο το πρόσωπο της κοπέλας και η υπόλοιπη να μένει ανέγγιχτη.
Η αστυνομική εκδοχή
Οι αστυνομικοί και ο José Negri έφτασαν στο σπίτι της οδού Luis Marín λίγο πριν τις 03:00 το πρωί.
Αντίκρυσαν την τρομοκρατημένη οικογένεια των Λαθάρο να τους περιμένουν κάτασπρο από τον τρόμο. Επί δύο χρόνια ζούσαν σύμφωνα με τα λεγόμενά τους έναν ανείπωτο εφιάλτη. Είχε έρθει η ώρα κάποιος «επίσημος» να επιβεβαιώσει ένα μέρος αυτών που κατήγγειλαν.
Η αναφορά της αστυνομίας έγραφε: «Μπήκαμε στο σπίτι και καθίσαμε με την οικογένεια στο σαλόνι τους. Τότε είδαμε ένα ντουλάπι να ανοίγει και να κλείνει μόνο του, σαν να το τραβάει κάποιος. Το ντουλάπι ήταν ολοκαίνουριο. Η κίνηση του ντουλαπιού δεν ήταν “φυσική”. Στιγμές αργότερα παρατηρήσαμε να δημιουργείται ένας καφέ λεκές σε ένα άσπρο τραπεζομάντηλο το οποίο δεν είχε τίποτα πάνω του».
Και συνέχισε σκιαγραφώντας όσα βίωσαν εκείνο το βράδυ: «Η θερμοκρασία έπεφτε αφύσικα σε συγκεκριμένα σημεία του σπιτιού. Όταν ελέγξαμε τα δωμάτια όπου υπήρχε σταυρός κρεμασμένος ήταν αναποδογυρισμένος και το κομμάτι με τον σταυρωμένο χριστό έλειπε. Οι κόρες της οικογένειας άλλαξαν θέση τον έναν σταυρό και τον έβαλαν πάνω σε μία αφίσα. Άμεσα εμφανίστηκαν σημάδια από “γρατζουνιές” στην αφίσα. Τότε ήταν που είδαμε τον γιο της οικογένειας να σπρώχνεται από μία ανεξήγητη δύναμη. Ακούγαμε φωνές απόκοσμες από όλο το σπίτι. Δεν καταφέραμε ποτέ να εντοπίσουμε από που προέρχονταν».
Η υπόθεση του θανάτου της Estefania Gutierrez Lazaro και των γεγονότων που ακολούθησαν δεν έχουν διαλευκανθεί ακόμα.
Πηγή
