οργάνωσης ΜΑΒΗ στις 10 Απριλίου 1994 στο Πεσκέπι (Επισκοπή) του Αργυρόκαστρου με προφανή σκοπό και στόχο την «εσωτερική πολιτική κατανάλωση».
Η αλβανική Εισαγγελία Σοβαρών Εγκλημάτων με απόφαση εισαγγελέα Ευγκέν Μπέτσι έβγαλε τον φάκελο από το αρχείο με σκοπό «να προβεί σε έρευνα για την αποκάλυψη της αλήθειας σχετικά με την πιο σοβαρή επίθεση στο έδαφος της Δημοκρατίας της Αλβανίας τα τελευταία τριάντα χρόνια», όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται.
Η υπόθεση της επίθεσης από «Έλληνες κομάντος εξτρεμιστές» («komando ekstremistësh grekë» τους χαρακτηρίζει) στο συνοριακό σταθμό του χωριού στο οποίο σκοτώθηκαν ο διοικητής της μονάδας Φατμίρ Σέχου και ο στρατιώτης Αρσέν Γκίνι, ενώ τραυματίστηκαν άλλοι τέσσερις.
Στις 10 Απριλίου 2019 συμπληρώνονται 25 χρόνια από τη συμβάν (11 Απριλίου 1994) και ο εισαγγελέας του Αργυρόκαστρου έχει ετοιμάσει έναν κατάλογο 41 ατόμων που εμπλέκονται ποικιλότροπα με το συμβάν και θα εξετασθούν από εισαγγελείς και αξιωματικούς της αντιτρομοκρατικής!
Επίσης «θα ζητηθούν πληροφορίες από τις ελληνικές αρχές σχετικά με τους συλληφθέντες στις 19 Μαρτίου του 1995 στην Ελλάδα, από τους οποίους κατασχέθηκαν όπλα και πυρομαχικά»
Ταυτόχρονα θα ζητηθούν τα πλήρη ονόματα αυτών των προσώπων, η ποσότητα των όπλων και των πυρομαχικών, ο τύπος τους, οι σειριακοί αριθμούς τους που κατασχέθηκαν στην Ελλάδα.
Θα ζητηθεί από τα άτομα αυτά η δραστηριότητά τους στην Ελλάδα και πού βρίσκονται σήμερα αναζητώντας τη σχέση τους με το συμβάν του Πεσκέπι.
Είναι σαφές ότι οικοδομείται μια νέα θεωρία συνωμοσίας που θα στρέφεται κατά των Ελλήνων της Αλβανίας και της μητροπολιτικής Ελλάδας κι ενώ το καθεστώς Ράμα αναβάλλει την έκδοση πορίσματος για την υπόθεση του Κατσίφα και η Εισαγγελία Αργυροκάστρου δεν έχει ακόμη ξεκινήσει έρευνα για τον φόνο του Ελληνα ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου.
Τα ξημερώματα της 11ης Απριλίου 1994 μια οπλισμένη ολιγομελής ομάδα Ελλήνων, μελών της ΜΑΒΗ εισήλθε απ’ το ελληνικό έδαφος στην Αλβανία, όπως ισχυρίζονται οι Αλβανοί.
Η ομάδα αυτή επιτέθηκε σε στρατόπεδο στην Άνω Επισκοπή, κοντά στη μεθοριακή γραμμή της Αλβανίας με την Ελλάδα.
Σκοτώθηκαν ένας Αλβανός αξιωματικός, ένας εκπαιδευόμενος οπλίτης και τραυματίστηκαν τρεις ή τέσσερις νεοσύλλεκτοι.
Απ’ το αλβανικό στρατόπεδο αφαιρέθηκαν όπλα και άλλο στρατιωτικό υλικό.
Ειδικότερα στις 02.30 μετά τα μεσάνυχτα, ομάδα με στολές παραλλαγές fullface στο πρόσωπο, επιτέθηκαν στο κέντρο εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων του αλβανικού στρατού, στο χωριό Άνω Επισκοπή (Πεσκοπή) Αργυροκάστρου, σε βάθος 4 χλμ. μέσα στην Αλβανία.
Οπλισμένοι με καραμπίνες Saiga, σκότωσαν το σκοπό Α.Γκίνη και εισέβαλαν στον θάλαμο όπου κοιμόντουσαν οι νεοσύλλεκτοι.
Εκεί σκότωσαν τον διοικητή, λοχαγό Φ. Σέχου, τραυμάτισαν βαριά τους στρατιώτες Α.Βελνίση, Φρ.Καλέμι και Γ.Ζέκα και ελαφρά πολλούς άλλους.
Ύστερα, μπροστά στους τρομοκρατημένους νεοσύλλεκτους, φώναξαν στην ελληνική γλώσσα:
«Αυτά για τη Βόρειο Ήπειρο, μη νομίζετε ότι την ξεχάσαμε!».
Στη συνέχεια, κλείδωσαν τους 130 Αλβανούς στρατιώτες μέσα σε μία αίθουσα.
Πριν φύγουν απαλλοτρίωσαν οπλισμό όπως αυτόματα επιθετικά τυφέκια ΑΚ-47 Καλάσνικοφ και πιστόλια Τοκάρεφ.
Σύμφωνα πάντα με τους Αλβανούς, απομακρύνθηκαν προς το ελληνικό έδαφος και συγκεκριμένα προς το φυλάκιο Αργυροχωρίου.
Λίγες ημέρες αργότερα στα Γιάννινα πραγματοποιήθηκε μεικτή συνάντηση της επιτροπής αστυνομικών εμπειρογνωμόνων.
Συμμετείχαν και εκπρόσωποι των δύο υπουργείων Εξωτερικών.
Η ελληνική πλευρά αμφισβήτησε τα στοιχεία που προσκόμισαν οι Αλβανοί.
Επέρριψε τις ευθύνες σε συμμορίες Αλβανών που μπαινοβγαίνουν στα σύνορα.
Η ελληνική πλευρά έκανε λόγο «για το τεράστιο πρόβλημα της αλβανικής εγκληματικότητας στην Ελλάδα», αλλά οι Αμερικανοί ζήτησαν να ερευνηθεί η υπόθεση, καθώς υπήρχαν βάσιμες υποψίες ότι η όλη επιχείρηση έγινε από Ελληνες εθνικιστές».
Κι ενώ η υπόθεση δεν είχε καμία εξέλιξη στις 6 Οκτωβρίου του 1994 μια προκήρυξη που έφτασε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» με αποστολέα τη «ΜΑΒΗ» αναλάμβανε την ευθύνη της επίθεσης στην Αλβανία με αναλυτική περιγραφή της επιχείρησης.
Η προκήρυξη συνοδευόταν με φωτογραφία των κλαπέντων όπλων με φόντο την ελληνική σημαία.
Μέσα σε 4 σελίδες καλούσε σε ένοπλο αγώνα για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου.
Με επίσημη δήλωσή της, η τότε ελληνική κυβέρνηση χαρακτήρισε την προκήρυξη προβοκατόρικη.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ε. Βενιζέλος δήλωσε κατηγορηματικά ότι απέκλειε πλήρως την ελληνική συμμετοχή.
Στις 19/3/95 συνελήφθησαν 7 ύποπτοι σε νυχτερινό μπλόκο της ΕΛΑΣ στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Στα δυο τους οχήματα ανακαλύπτονται 6 ΑΚ-47 Καλάσνικοφ με 878 σφαίρες, 2 πιστόλια Τοκάρεφ με 42 σφαίρες, 1 ασύρματος, μαχαίρια, στρατιωτικές στολές, μάλλινες κουκούλες κ.λπ.
Ακολουθούν άλλες δυο συλλήψεις υπόπτων και ανακαλύπτονται κρησφύγετα όπλων στην Καισαριανή και την Παλλήνη.
Η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛΑΣ ταυτοποιεί 8 από τα κατασχεθέντα με τα όπλα της φωτογραφίας που είχε στείλει το ΜΑΒΗ.
Μένουν στην φυλακή ένα χρόνο, αλλά στις 7/3/96 με πρόταση του εισαγγελέα Πατσή το κατηγορητήριο μετατρέπεται και στο δικαστικό Συμβούλιο αποδέχεται την πρόταση και οι κατηγορούμενοι αποφυλακίζονται.
Στις 20/2/97 η δίκη των κατηγορουμένων καταλήγει στην καταδίκη τους ως απλών λαθρεμπόρων όπλων σε ποινές 3-4,5 ετών με αναστολή αφού δεν υπήρχε κανένα στοιχείο σε βάρος τους και στις 19/5/99 το Εφετείο μειώνει τις ποινές σε 18-20 μήνες.
Το ελληνικό κράτος επίσημα ποτέ δεν αποδέχθηκε την ύπαρξη οργανωμένου αντάρτικου και απέδωσε τις επιθέσεις σε αλβανική προβοκάτσια.
