άνιση μάχη με τον καρκίνο το Σάββατο 2 Μαρτίου.
Μία από τις φορές αυτές, τότε που είδε το θάνατο από πολύ κοντά, που τον ένιωσε στο πετσί του, καθώς είδε μπροστά του να εκτελείται ο καλύτερός του φίλος Κερτ Σορκ, ήταν το 2000 όταν βρισκόταν στην Σιέρα Λεόνε.
Ο φωτορεπόρτερ μίλησε για την εμεπιρία του στην TEDxAthens του 2013. Στην αφρικανική χώρα με τα τεράστια κοιτάσματα διαμαντιών, τότε ο εμφύλιος πόλεμος μαινόταν επί οκτώ χρόνια ήδη, όταν η ομάδα του Reuters έπεσε σε μια ενέδρα που έστησαν οι αντάρτες.
Ο ίδιος σώθηκε από θαύμα, όμως είδε τον φίλο του Κερτ Σορκ να πέφτει νεκρός από σφαίρες δίπλα του. Με τον λυγμό στη φωνή του διηγείται πώς έζησε το περιστατικό και η εμπειρία γι' αυτούς που τον ακούν είναι συγκλονιστική.
Προσπαθεί να συνδιάσει με χιούμορ την διήγησή του. Αυτά που εκείνος ζει στην «καθημερινότητά» του, η φρίκη του πολέμου, σοκάρουν όσους διαβάζουν για τα μακρινά γεγονότα, όσους μέσα από τις φωτογραφίες του μαθαίνουν τι συμβαίνει σε κάποια μακρινή γωνιά του πλανήτη.
«Αρχίζουν και πυροβολούν το αυτοκίνητο και το αυτοκίνητο αρχίζει και διαλύεται. Οι σφαίρες σφυρίζουν παντού. Κομμάτια από αίμα, από σάρκα, από γυαλιά, από μεταλλικά αντικείμενα με χτυπάνε παντού. Ενστικτωδώς λέω στον Κερτ που οδηγάει "κάνε κάτι, φύγε" και καταλαβαίνω ότι είναι νεκρός», διηγείται και με κόπο συγκρατεί το λυγμό του.
«Θέλω να φύγω από το αυτοκίνητο γιατί αισθάνομαι εγκλωβισμένος», λέει και διηγείται πως και ο στρατιώτης που τους συνόδευε και καθόταν δίπλα του ήταν επίσης νεκρός. «Εκείνη τη στιγμή περιμένω τη σφαίρα που θα φάω εγώ».
«Ο χρόνος έχει σταματήσει, είναι απίστευτο και σκέφτομαι "ελπίζω να φάω μια σφαίρα στο κεφάλι και να πεθάνω και όχι στο στομάχι και να υποφέρω"», συνεχίζει την διήγησή του.
Προσπαθεί να συνδιάσει με χιούμορ την διήγησή του. Αυτά που εκείνος ζει στην «καθημερινότητά» του, η φρίκη του πολέμου, σοκάρουν όσους διαβάζουν για τα μακρινά γεγονότα, όσους μέσα από τις φωτογραφίες του μαθαίνουν τι συμβαίνει σε κάποια μακρινή γωνιά του πλανήτη.
«Αρχίζουν και πυροβολούν το αυτοκίνητο και το αυτοκίνητο αρχίζει και διαλύεται. Οι σφαίρες σφυρίζουν παντού. Κομμάτια από αίμα, από σάρκα, από γυαλιά, από μεταλλικά αντικείμενα με χτυπάνε παντού. Ενστικτωδώς λέω στον Κερτ που οδηγάει "κάνε κάτι, φύγε" και καταλαβαίνω ότι είναι νεκρός», διηγείται και με κόπο συγκρατεί το λυγμό του.
«Θέλω να φύγω από το αυτοκίνητο γιατί αισθάνομαι εγκλωβισμένος», λέει και διηγείται πως και ο στρατιώτης που τους συνόδευε και καθόταν δίπλα του ήταν επίσης νεκρός. «Εκείνη τη στιγμή περιμένω τη σφαίρα που θα φάω εγώ».
«Ο χρόνος έχει σταματήσει, είναι απίστευτο και σκέφτομαι "ελπίζω να φάω μια σφαίρα στο κεφάλι και να πεθάνω και όχι στο στομάχι και να υποφέρω"», συνεχίζει την διήγησή του.
Ο Κερτ Σορκ και ο Γιάννης Μπεχράκης, σε δείπνο της Overseas Press Club (OPC) στην Νέα Υόρκη πηγή
