Αυτές τις μέρες, οι Αρχές της Γαλλίας είναι σε συναγερμό. Στις ακτές της Βρετάννης, αναμένεται να φτάσει μια γιγαντιαία -μήκους 10
χιλιομέτρων και πλάτος ενός- πετρελαιοκηλίδα. Είναι τα «απόνερα» από τη βύθιση του “Grande America”, του RoRo της Grimaldi Lines, που έπιασε φωτιά την Κυριακή, στον όρμο του Biscay, 180 ναυτικά μίλια από τις ακτές της Βόρειας Γαλλίας. Και δεν είναι μόνο αυτό.
Ο επικεφαλής του Ομίλου, Εμάνουελ Γκριμάλντι, προσπαθεί να κάνει ένα πρώτο crisis management, καθώς η «θύελλα», είναι μπροστά, όσο η γαλλική κυβέρνηση αρχίζει την έρευνα για τη ρύπανση που προκάλεσε το ναυάγιο και το γαλλικό περιβαλλοντικό γκρουπ Robin des Bois δηλώνει ότι προσφεύγει δικαστικά, ζητώντας ποινικές ευθύνες .
Από το πλοίο, το οποίο πήγαινε από το Αμβούργο στην Καζαμπλάνκα, μεταφέροντας 2.000 αυτοκίνητα της Porsche και της Audi, διέρρευσαν 2.200 τόνοι καυσίμων, ενώ η εταιρία λέει πως ήταν φορτωμένο επίσης με 365 κοντέινερς, εκ των οποίων 45 περιείχαν «επικίνδυνα υλικά», υδροχλωρικό και σουλφουρικό οξύ.
Για τον, γνωστό στα ελληνικά πράγματα, αφού δραστηριοποιείται και στη χώρα μας, Εμάνουελ Γκριμάλντι, η κρίση είναι τριπλή: Από τη μία, ενέχει τον φόβο οι γαλλικές αρχές να επιρρίψουν ευθύνη για την οικολογική ζημιά στην εταιρία του, ενώ από την άλλη, υπάρχει ο κίνδυνος να «στοχοποιηθεί» η εταιρία από αυτή, ηθικά και οικονομικά σε μια εποχή που αλλάζει το προφίλ της σε «πράσινο» και ετοιμάζει νέα ανοίγματα. Έπειτα, είναι και η επερχόμενη διαμάχη με τις ασφαλιστικές, για το φορτίο των αυτοκινήτων (50 εκατ. ευρώ οι πρώτες αποτιμήσεις του), μέσα στο οποίο περιέχονταν εκατοντάδες πανάκριβα μοντέλα, ανάμεσά τους και τέσσερις «μονόκεροι», τέσσερις Porsche 911 GT2 RS, αξίας περίπου μισού εκατ. ευρώ έκαστη που δεν παράγονται πλέον και για τις οποίες η γερμανική εταιρία ξανανοίγει τη γραμμή παραγωγής -με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Δεν είναι λοιπόν η ζημιά αυτή καθεαυτή. Είναι το timing. Σε μια χρονική συγκυρία, στην οποία ο Εμμάνουελ Γκριμάλντι επικοινωνεί την «υγεία» την οποία αποπνέει ο όμιλός του (ο οποίος έχει τζίρο 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, 120 πλοία, παρουσία σε 20 λιμάνια και 15.000 εργαζόμενους), σχεδιάζοντας νέες επενδύσεις με την απόκτηση πλοίων και την είσοδο σε νέα δρομολόγια. Πρόσφατα, εξηγούσε πως η απόφαση να βγάλει την Minoan Lines -την οποία ελέγχει ολοκληρωτικά- από το Χρηματιστήριο της Αθήνας ήταν... φυσιολογική, αφού η εταιρία έχει μηδενικό δανεισμό, σημαντική ρευστότητα και σχέδια για επέκταση σε άλλα δρομολόγια και εκτός Αιγαίου.
«Οι Μινωικές δεν χρωστάνε, έχουν ρευστό στα ταμεία και δεν χρειάζονται να αντλήσουν λεφτά από το χρηματιστήριο. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να παραμείνουν στο ταμπλό και να πληρώνουν στο Χ.Α. για τη συμμετοχή τους, έχοντας να διαχειριστούν μόνο γραφειοκρατικά θέματα», έλεγε. Ο ισχυρός άνδρας του Ομίλου έχει ξεκαθαρίσει ότι «αναζητώ επενδύσεις. Kάνω σχέδια στο μυαλό μου. Έχω τον χρόνο να κοιτάξω γύρω μου, με την ησυχία μου, για να πάρω αποφάσεις. Ο Όμιλος είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Έχουμε διαθέσιμα μετρητά. Αν δεν εμφανιστεί ούτε μία ευκαιρία στην ελληνική ακτοπλοΐα, θα έχω διαθέσιμα δικά μου πλοία και στο ελληνικό περιβάλλον και θα είμαι ανταγωνιστικός».
Το ερώτημα, βέβαια, είναι το μέγεθος που θα έχει το πλήγμα που θα δεχθεί στη συνέχεια ο Όμιλος από το ναυάγιο του Grande America. Γιατί, αφορά έναν όμιλο που «ποντάρει» το μέλλον του εν πολλοίς στις οικολογικές μετακινήσεις και μεταφορές δια θαλάσσης, έχοντας προγραμματίσει επενδύσεις ύψους 1,2 δισ. ευρώ στον τομέα. Ήδη, το 2020 αναμένει την παράδοση από ναυπηγεία 12 οικολογικών πλοίων μεταφοράς αυτοκινήτων και φορτηγών, ενώ παρέλαβε, πέρυσι, έξι πλοία μεταφοράς επιβατών και εμπορευμάτων.
Τα νέα πλοία, πρωτοπόρα στην παγκόσμια ναυτιλία -λόγω μεγέθους και τεχνολογίας- θα μειώσουν την εκπομπή ρύπων στο μηδέν όταν βρίσκονται στο λιμάνι και κατά 35% εν πλω, ενώ παράλληλα «τρέχει» ναυπηγικό πρόγραμμα για ανακατασκευή και βελτίωση όλων των πλοίων του στόλου στην κατεύθυνση της στρατηγικής του ομίλου να συμβάλει στην μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προέρχεται από την παγκόσμια ναυτιλία.
Σε όλα τα παραπάνω, οι φωνές που πληθαίνουν στη Γαλλία και κάνουν λόγο για μια άνευ προηγουμένου τοξική ρυπαντική βόμβα που έχει κάτσει σε βάθος 4.000 μέτρων, απειλώντας την πλούσια θαλάσσια ζωή, αλλά και τις βιομηχανίες που «τρέφονται» από αυτή, όπως την αλιεία, μοιάζουν να σκιάζουν, έστω και πρώιμα, το μεγαλόπνοο επενδυτικό σχέδιο του Γκριμάλντι. Ο οποίος βέβαια, στα δύσκολα και τα εύκολα, επικαλείται τον στίχο του Δάντη που του έλεγε ο πατέρας του: «Πρέπει να μην κοιτάς τη σκιά σου αλλά να κοιτάς μπροστά»...
χιλιομέτρων και πλάτος ενός- πετρελαιοκηλίδα. Είναι τα «απόνερα» από τη βύθιση του “Grande America”, του RoRo της Grimaldi Lines, που έπιασε φωτιά την Κυριακή, στον όρμο του Biscay, 180 ναυτικά μίλια από τις ακτές της Βόρειας Γαλλίας. Και δεν είναι μόνο αυτό.
Ο επικεφαλής του Ομίλου, Εμάνουελ Γκριμάλντι, προσπαθεί να κάνει ένα πρώτο crisis management, καθώς η «θύελλα», είναι μπροστά, όσο η γαλλική κυβέρνηση αρχίζει την έρευνα για τη ρύπανση που προκάλεσε το ναυάγιο και το γαλλικό περιβαλλοντικό γκρουπ Robin des Bois δηλώνει ότι προσφεύγει δικαστικά, ζητώντας ποινικές ευθύνες .
Από το πλοίο, το οποίο πήγαινε από το Αμβούργο στην Καζαμπλάνκα, μεταφέροντας 2.000 αυτοκίνητα της Porsche και της Audi, διέρρευσαν 2.200 τόνοι καυσίμων, ενώ η εταιρία λέει πως ήταν φορτωμένο επίσης με 365 κοντέινερς, εκ των οποίων 45 περιείχαν «επικίνδυνα υλικά», υδροχλωρικό και σουλφουρικό οξύ.
Για τον, γνωστό στα ελληνικά πράγματα, αφού δραστηριοποιείται και στη χώρα μας, Εμάνουελ Γκριμάλντι, η κρίση είναι τριπλή: Από τη μία, ενέχει τον φόβο οι γαλλικές αρχές να επιρρίψουν ευθύνη για την οικολογική ζημιά στην εταιρία του, ενώ από την άλλη, υπάρχει ο κίνδυνος να «στοχοποιηθεί» η εταιρία από αυτή, ηθικά και οικονομικά σε μια εποχή που αλλάζει το προφίλ της σε «πράσινο» και ετοιμάζει νέα ανοίγματα. Έπειτα, είναι και η επερχόμενη διαμάχη με τις ασφαλιστικές, για το φορτίο των αυτοκινήτων (50 εκατ. ευρώ οι πρώτες αποτιμήσεις του), μέσα στο οποίο περιέχονταν εκατοντάδες πανάκριβα μοντέλα, ανάμεσά τους και τέσσερις «μονόκεροι», τέσσερις Porsche 911 GT2 RS, αξίας περίπου μισού εκατ. ευρώ έκαστη που δεν παράγονται πλέον και για τις οποίες η γερμανική εταιρία ξανανοίγει τη γραμμή παραγωγής -με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
«Οι Μινωικές δεν χρωστάνε, έχουν ρευστό στα ταμεία και δεν χρειάζονται να αντλήσουν λεφτά από το χρηματιστήριο. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να παραμείνουν στο ταμπλό και να πληρώνουν στο Χ.Α. για τη συμμετοχή τους, έχοντας να διαχειριστούν μόνο γραφειοκρατικά θέματα», έλεγε. Ο ισχυρός άνδρας του Ομίλου έχει ξεκαθαρίσει ότι «αναζητώ επενδύσεις. Kάνω σχέδια στο μυαλό μου. Έχω τον χρόνο να κοιτάξω γύρω μου, με την ησυχία μου, για να πάρω αποφάσεις. Ο Όμιλος είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Έχουμε διαθέσιμα μετρητά. Αν δεν εμφανιστεί ούτε μία ευκαιρία στην ελληνική ακτοπλοΐα, θα έχω διαθέσιμα δικά μου πλοία και στο ελληνικό περιβάλλον και θα είμαι ανταγωνιστικός».
Το ερώτημα, βέβαια, είναι το μέγεθος που θα έχει το πλήγμα που θα δεχθεί στη συνέχεια ο Όμιλος από το ναυάγιο του Grande America. Γιατί, αφορά έναν όμιλο που «ποντάρει» το μέλλον του εν πολλοίς στις οικολογικές μετακινήσεις και μεταφορές δια θαλάσσης, έχοντας προγραμματίσει επενδύσεις ύψους 1,2 δισ. ευρώ στον τομέα. Ήδη, το 2020 αναμένει την παράδοση από ναυπηγεία 12 οικολογικών πλοίων μεταφοράς αυτοκινήτων και φορτηγών, ενώ παρέλαβε, πέρυσι, έξι πλοία μεταφοράς επιβατών και εμπορευμάτων.
Τα νέα πλοία, πρωτοπόρα στην παγκόσμια ναυτιλία -λόγω μεγέθους και τεχνολογίας- θα μειώσουν την εκπομπή ρύπων στο μηδέν όταν βρίσκονται στο λιμάνι και κατά 35% εν πλω, ενώ παράλληλα «τρέχει» ναυπηγικό πρόγραμμα για ανακατασκευή και βελτίωση όλων των πλοίων του στόλου στην κατεύθυνση της στρατηγικής του ομίλου να συμβάλει στην μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προέρχεται από την παγκόσμια ναυτιλία.
Σε όλα τα παραπάνω, οι φωνές που πληθαίνουν στη Γαλλία και κάνουν λόγο για μια άνευ προηγουμένου τοξική ρυπαντική βόμβα που έχει κάτσει σε βάθος 4.000 μέτρων, απειλώντας την πλούσια θαλάσσια ζωή, αλλά και τις βιομηχανίες που «τρέφονται» από αυτή, όπως την αλιεία, μοιάζουν να σκιάζουν, έστω και πρώιμα, το μεγαλόπνοο επενδυτικό σχέδιο του Γκριμάλντι. Ο οποίος βέβαια, στα δύσκολα και τα εύκολα, επικαλείται τον στίχο του Δάντη που του έλεγε ο πατέρας του: «Πρέπει να μην κοιτάς τη σκιά σου αλλά να κοιτάς μπροστά»...