Ζούσε με την αδρεναλίνη να κυλά στο αίμα του ο παγκοσμίου φήμης Μπραντ Γκόμπραϊτ. Όμως η αγάπη του για την ορειβασία και συγκεκριμένα με την αναρρίχηση στον εστειλε
στον «άλλο κόσμο» στα 31 του.
Μοιραία αποδείχτηκε η πτώση του παγκοσμίου φήμης ορειβάτη Μπραντ Γκόμπραϊτ, ο οποίος έπεσε από ύψος 300 μέτρων, καθώς επιχειρούσε να κατέβει την πλαγιά ενός γκρεμού στο Ελ Πορτρέρο Τσίκο, στο βόρειο Μεξικό. στον «άλλο κόσμο» στα 31 του.
Ο αναρριχητής ήταν μόλις 31 ετών και είχε γίνει διάσημος για την εξαιρετικά ριψοκίνδυνη «ελεύθερη αναρρίχηση», κατά την οποία οι ορειβάτες «κατακτούν» διάφορες κορυφές χωρίς τη χρήση εξοπλισμού ασφαλείας.
Ωστόσο, το τελευταίο του εγχείρημα δεν ήταν «ελεύθερο», καθώς μαζί με τον συνορειβάτη του, Άινταν Γιάκομπσον, επιχείρησαν να κατέβουν τη μοιραία πλαγιά με σχοινιά, με τη λεγόμενη τεχνική ράπελ, η οποία ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους στον χώρο των αναρριχητών.
Πέφτοντας στο έδαφος από χαμηλότερο υψόμετρο και σταματώντας σε έναν θάμνο κατά την πτώση του, ο 26χρονος Γιάκομπσον σώθηκε με μερικά τραύματα.
Συγκεκριμένα, οι δύο ορειβάτες επιχείρησαν να κατέβουν την πλαγιά με την τεχνική του simul-rappeling, μία τεχνική κατά την οποία δύο άτομα κατεβαίνουν κάποιο απόκρημνο σημείο ενός γκρεμού με ένα σχοινί (ή δύο σχοινιά δεμένα μεταξύ τους), με το σώμα του ενός να λειτουργεί ως αντίβαρο για το σώμα του άλλου.
«Αρχίσαμε να κατεβαίνουμε, με εμένα να βρίσκομαι λίγο πιο πάνω από αυτόν. Εγώ βρισκόμουν στα αριστερά, εκείνος στα δεξιά. Εκείνη τη στιγμή, εντελώς ξαφνικά, ένιωσα έναν κρότο και αρχίσαμε να πέφτουμε», δήλωσε χαρακτηριστικά ο συνορειβάτης του άτυχου αναρριχητή. «Βασικά ήταν όλα θολά. Φώναξε, φώναξα. Πέρασα μέσα από μερική βλάστηση, και μετά το μόνο που θυμάμαι είναι τη μπλε μπλούζα του να αναπηδάει το χείλος του γκρεμού», προσέθεσε ο Γιάκομπσον.
Συγκεκριμένα, οι δύο ορειβάτες επιχείρησαν να κατέβουν την πλαγιά με την τεχνική του simul-rappeling, μία τεχνική κατά την οποία δύο άτομα κατεβαίνουν κάποιο απόκρημνο σημείο ενός γκρεμού με ένα σχοινί (ή δύο σχοινιά δεμένα μεταξύ τους), με το σώμα του ενός να λειτουργεί ως αντίβαρο για το σώμα του άλλου.
«Αρχίσαμε να κατεβαίνουμε, με εμένα να βρίσκομαι λίγο πιο πάνω από αυτόν. Εγώ βρισκόμουν στα αριστερά, εκείνος στα δεξιά. Εκείνη τη στιγμή, εντελώς ξαφνικά, ένιωσα έναν κρότο και αρχίσαμε να πέφτουμε», δήλωσε χαρακτηριστικά ο συνορειβάτης του άτυχου αναρριχητή. «Βασικά ήταν όλα θολά. Φώναξε, φώναξα. Πέρασα μέσα από μερική βλάστηση, και μετά το μόνο που θυμάμαι είναι τη μπλε μπλούζα του να αναπηδάει το χείλος του γκρεμού», προσέθεσε ο Γιάκομπσον.
