Άνθρωποι που έχουν υπάρξει συνδαιτυμόνες της Νίκης Κεραμέως, την έχουν περιγράψει με την φράση «σου θυμίζει κλασσική ΟΝΝΕΔίτισσα». Απόδοση που δεν είναι κατ’ ανάγκη αρνητική.
Οι ιδεολόγοι ΟΝΝΕΔίτες, των... προηγούμενων δεκαετιών, είτε διαφωνούσες είτε συμφωνούσες με τις απόψεις τους, έτειναν να έχουν μία ολιστική ανάλυση των πολιτικών συνθηκών. Να εξηγούν τα γεγονότα, πολιτικά στο ευρύτερο περιβάλλον που συμβαίνουν. Όμως η υπουργός Παιδείας, δεν φαίνεται να ακολουθεί αυτή την μέθοδο, παρά τις ακαδημαϊκές περγαμηνές της. Γι αυτό αντιμετωπίζει , όπως αντιμετωπίζει το φαινόμενο των καταλήψεων και των αντιδράσεων στην Παιδεία.
Η τακτική του «θα αναπληρωθούν με τηλε-εκπαίδευση οι ώρες των μαθημάτων, με Σαββατοκύριακα και εκδρομές» είναι προβληματική εξ ορισμού. Πρώτον γιατί δεν γίνονται εκδρομές ούτως ή άλλως λόγω πανδημίας. Δεύτερον γιατί η εκπαίδευση δεν μπορεί να προβάλλεται από το υπουργείο Παιδείας ως τιμωρία. Τρίτον γιατί το σύστημα τηλε-εκπαίδευσης είναι προβληματικό όπως καταγγέλλει το (εκπαιδευτικό) σύμπαν.
Το χειρότερο όμως είναι ότι ο υπολανθάνων λόγος των ανακοινώσεων αυτών περιλαμβάνει ένα σαφές μήνυμα: Οι καταλήψεις γίνονται γιατί υποκινούνται από μαθητές τεμπέληδες κι ανεύθυνους και ένα μεγάλο μέρος τους είναι τέτοιοι. Γι αυτό θα φοβηθούν και θα κάνουν πίσω. Οι καθηγητές είναι στην πλειοψηφία τους «αριστεροί» (ιδίως αυτοί οι …κοινωνιολόγοι), άρα εξίσου τεμπέληδες και ανήκουν στο παρελθόν.
Οπότε η Νίκη Κεραμέως πιστεύει ότι ήρθε η ώρα «να σπάσει αυγά». Τώρα. Σε αυτή την συγκυρία.
Η υπουργός Παιδείας, μοιάζει να έχει ξεχάσει ότι η παράταξή της, έχει πολύ κακή προϊστορία, απέναντι στις μαθητικές εξάρσεις. Ιδίως όταν την ηγεμόνευσε η φιλελεύθερη τάση, όπως σήμερα. Τα 30 χρόνια μαθητικών καταλήψεων, δεν φαίνεται να την έχουν διδάξει το στοιχειώδες πολιτικό συμπέρασμα: Δεν αντιμετωπίζονται κατασταλτικά. Όσοι προκάτοχοί της το επιχείρησαν, το πλήρωσαν. Κάποιοι ακριβά. Για την Νίκη Κεραμέως φαντάζει αδιανόητο το …«να χάσει» από κάποιους έφηβους. Όμως έχει ήδη χάσει.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είναι εκείνο που θα καταλάβαινε ο «κλασσικός ΟΝΝΕΔίτης» (πόσο μάλλον ένα κυβερνητικό στέλεχος που προέρχεται από την αριστερά): Οι μαθητικές εξάρσεις δεν έχουν δομημένο πολιτικό σκεπτικό, στρατηγικό στόχο, τακτικές, επικοινωνιακή πολιτική. Δεν θα μπορούσαν άλλωστε, καθότι όντως μιλάμε για 15χρονες και 15χρονους. Έχουν όμως τα χαρακτηριστικά κοινωνικής πυρκαγιάς. Στην περίοδο που διανύουμε μάλιστα σε συνθήκες ισχυρών ανέμων. Είναι απρόβλεπτες, ανεξέλεγκτες, ακόμη αν τις θέσεις πρόσκαιρα υπό έλεγχο μπορούν να ξεσπάσουν ξανά, από άσβηστες εστίες.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί οι μαθητές ( και οι νέοι άνθρωποι γενικώς) όση «τακτική» και …«τάκτ» τους λείπει, το αναπληρώνουν με κοινωνική αναφορά. Είναι ευαίσθητες μεμβράνες κρουστών που δονούνται από τα συναισθήματα της κοινωνίας, πριν ακόμη τα αντιληφθεί η ίδια η κοινωνία. Τα μεταδίδουν μάλιστα με τον εκκωφαντικό, ρυθμικό θόρυβο των «τυμπάνων της οργής». Ιδίως όταν τους στοιβάζεις κατά 25 και 30 σε τάξεις.
Στα προαύλια των σχολείων η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, βλέπει να «σουλατσάρουν» έφηβοι με περίεργα κουρέματα, παράξενες εκφράσεις και μυστήρια αισθητική. Στέλνει την αστυνομία, ενώ άλλοι δίαυλοι, στέλνουν τους συνήθεις «αγανακτισμένους γονείς». Αν κοίταγε καλύτερα όμως θα έβλεπε αγχωμένους πατεράδες, άνεργες μανάδες, ανήσυχους παππούδες και γιαγιάδες.
Η ίδια η υπουργός θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται ότι το όνομα «Νίκη» δεν σε προστατεύει από την ήττα…
Γεράσιμος Λιβιτσάνος
news247.gr
