Καιρό είχαμε να ακούσουμε μία από τις... βαρύγδουπες δηλώσεις του Λάκη Λαζόπουλου. Ο επίσημος λασπολόγος του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από καιρό αδράνειας, όπλισε και πάλι κι άρχισε να πυροβολεί, αυτή τη φορά τον Σταύρο Θεοδωράκη...
«Καλύτερα να με λένε λαϊκιστή παρά κυβερνητιστή» λέει στο «ΘΕΜΑ» ο Λάκης Λαζόπουλος, σχολιάζοντας με τον μοναδικό του τρόπο τον Πρετεντέρη, τον Αδωνι, αλλά και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον οποίο δεν διστάζει να παρομοιάσει με τη Μαρία Αντουανέτα!
Κληθείς, λοιπόν, να σχολιάσει την πορεία και τις ιδέες που παρουσιάζει ο Σταύρος Θεοδωράκης - ο οποίος σημειωτέων την περασμένη εβδομάδα εξαπέλυσε δριμύ κατηγορώ στον ΣΥΡΙΖΑ - ανέφερε: Είναι το χειρότερο είδος - αυτό χωρίς ταυτότητα. Είναι αυτοί που βγαίνουν και μιλάνε ακατάσχετα γύρω από τραπέζια και υποτίθεται πως ξέρουν τόσο πολλά πράγματα, ενώ είναι εμφανές ότι απλώς προσπαθούν να υπάρξουν. Είναι οι λεγόμενοι «υπαρξάκηδες». Λένε «ξέρεις, χρυσή μου, πόσο καταπληκτικό είναι αυτό το βιβλίο που διάβασα πρόσφατα» και είναι τόσο alternative που σου κόβεται το αίμα. Ειλικρινά, δεν υπάρχει λέξη που να προκαλεί περισσότερο γέλιο από το alternative. Είναι αυτοί που ψηφίζουν Σταύρο και τον κυνηγάνε από γκρεμό σε γκρεμό ψάχνοντας κάτω από ποια οξιά θα οργανώσει το συνέδριο, σε ποια αρκούδα θα μιλήσει και τρέχουν οι αρκούδες πανικόβλητες μήπως τις ανακαλύψει ο Σταύρος Θεοδωράκης και τους δείξει την αγάπη του για το δάσος.
- Αυτό με το σακίδιο, αλήθεια, πώς το βλέπεις; Εκπροσωπεί ακριβώς αυτό τον τύπο που σου έλεγα - του εναλλακτικού κουλτουριάρη που κατά βάθος είναι πολύ απλός, ρε παιδί μου. Είναι αυτό το «νέο», το «τρέντι» και το «low profile», που ενώ έχει τόσα χρήματα πάει με σακίδιο στη δουλειά του και το νέο του υπόδημα που χαράζει καινούρια τάση στην υπερ-αστική τάξη όπως την ονομάζω. Ολοι αυτοί της Μυκόνου έχουν πάρει τα σακίδια και τρέχουν σε εναλλακτικές καταστάσεις, ανεβαίνουν σε βουνά και γκρεμοτσακίζονται, πέφτουν σε χαράδρες, διαβάζουν φιλοσοφία και από το πολύ μπίρι-μπίρι και την ψευδοκουλτούρα στο τέλος σταματάνε να σκέφτονται και τα στοιχειώδη. Δεν θέλω να τον προσβάλω, αλλά ο Σταύρος Θεοδωράκης μού μοιάζει πιο χαζός ακόμη κι από τον Γιωργάκη - και αυτή είναι η ύψιστη προσβολή που μπορώ να σκεφτώ για άνθρωπο.
- Τι έχεις να πεις για όλους αυτούς που σε χαρακτηρίζουν «λαϊκιστή»... Καλύτερα να με λένε λαϊκιστή παρά κυβερνητιστή. Πάντα οι γνωστοί δημοσιογράφοι βρίσκουν έναν τρόπο να σε λασπώσουν όταν μπορούν. Αλλά τι θα μου κάνουν; Τους έχει κανείς σε εκτίμηση; Για να λάβεις σοβαρά υπόψη τον χαρακτηρισμό «λαϊκιστής», πρέπει να έχεις σε υπόληψη τον δημοσιογράφο που σ’ το καταλογίζει. Αν κάποτε ο κόσμος τούς πίστευε, σήμερα δεν τους ακούει κανείς, αφού μοιάζουν με αυτούς με τις κουκούλες που τις έβγαλαν και έμειναν με τεντωμένο το δάχτυλο. Αλλά σε βλέπω, καημένε, τι νομίζεις; Ξέρω τι είσαι και τι κάνεις. Τι θα μου πει εμένα ο Πρετεντέρης; Οτι είμαι λαϊκιστής; Τιμή μου και χαρά μου και αξίωμά μου. Καλύτερα από το να γίνω εντεταλμένος του συστήματος για 5 και 10 ευρώ και να μεταφέρω έτοιμες απόψεις τη στιγμή που η κοινωνία πρέπει να προχωρήσει και να πάει παραπέρα. Δεν θα το κάνω ποτέ.
Σχετικά με την κυβέρνηση: Δεν νομίζω ότι είμαστε σε σημείο που δεν μπορούμε να βρούμε ανθρώπους για να διαδεχτούν τον Βορίδη, τον Γεωργιάδη ή τον Γιακουμάτο. Προς Θεού. Σίγουρα, αν τα πράγματα ήταν λιγότερο δραματικά και όχι τόσο αδιέξοδα, θα γελούσαμε με τον Γεωργιάδη, που δεν υπάρχει εκπομπή στην οποία να μην εμφανίζεται. Τον βλέπεις παντού - σε λίγο φοβάμαι ότι θα το γυρίσω στο DISCOVERY και θα τον δω να μιλάει για τον Κουστό ή θα ψάχνει και θα διαφωνεί για τα κοράλλια, ενώ θα μιλάει και για τη ζωή της κάμπιας. Σε μια άλλη εποχή, η σάτιρα θα γελούσε με όλα αυτά, σήμερα όμως δεν μπορείς να γελάσεις γιατί ξέρεις ότι όλοι αυτοί είναι που κρατάνε το τιμόνι ή μάλλον ότι κάποιο βλαμμένο στην τελευταία θέση του λεωφορείου αρπάζει ξαφνικά το τιμόνι και αρχίζει να οδηγεί και σου κόβεται το αίμα. Είναι σαν σκηνή από ταινία.
