Δυο μήνες μετά την κρίση της
Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία κρίθηκε νόμιμο και συνταγματικό το προεδρικό διάταγμα και έγιναν μόνο κάποιες παρατηρήσεις, η υπόθεση επιστρέφει και πάλι στο ΣτΕ μετά την προσφυγή των κατοίκων και φόρεων της περιοχής.
Τη νέα προσφυγή υπέβαλλαν 507 κάτοικοι της περιοχής του Ελληνικού (Κάτω και Άνω Ελληνικό, Άγιος Κοσμάς, Αργυρούπολης και όμοροι Δήμοι),και 4 νομικά πρόσωπα (Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών -Τμήμα Αττικής, Ελληνικό Δίκτυο Φίλοι της Φύσης, Ινστιτούτο για την Ενδογενή Παραγωγική Ανασυγκρότηση και Σύλλογος Κατοίκων Κάτω Ελληνικού). Με αυτή ζητούν να ακυρωθεί το προεδρικό διάταγμα γιατί βλάπτει ανεπανόρθωτα την ποιότητα ζωής τους και το φυσικό περιβάλλον της περιοχής, αφού δημιουργεί μια νέα πόλη μέσα στον πυκνοδομημένο αστικό ιστό των Αθηνών, που μπορεί να υπερβεί τους 44.000 κατοίκους, με συντελεστή δόμησης προσαυξημένο κατά 70%, ενώ επιτρέπει τη δημιουργία 3 νέων τουριστικών ζωνών συνολικής έκτασης 1.092 στρεμμάτων.
Οπως λένε παραβιάζεται η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης (άρθρο 24 Συντάγματος), καθώς έχουν ξεπεραστεί τα ανεκτά όρια της φέρουσας ικανότητας του Λεκανοπεδίου της Αττικής και της ισορροπίας μεταξύ δομημένων και αδόμητων κοινόχρηστων εκτάσεων.
Οι κάτοικοι ισχυρίζονται πως η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων εκπονήθηκε εκ των υστέρων, ενώ η ειδική μελέτη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, δεν εξέτασε τις επιπτώσεις απο την ανέγερση πληθώρας κτιρίων, αδιευκρίνιστου αριθμού, τα οποία μπορεί να φθάσουν και τα 60 μέτρα από την επιφάνεια του εδάφους, όπως και από τη δημιουργία 6 ουρανοξυστών (ο ένας θα έχει και καζίνο 15.000 τ.μ.).
Τέλος, επικαλούνται βλάβη της περιουσίας τους καθώς, όπως υποστηρίζουν, οι ουρανοξύστες θα εμποδίζουν τη θέα προς τη θάλασσα και θα υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής των κατοίκων και την αξία των ακινήτων τους.
Η απόφαση του ΣτΕ που άναβε «πράσινο φως» για την επένδυση του Ελληνικού
Υπενθυμίζεται, ότι τον περασμένο Φεβρουάριο, η Ολομέλεια του ΣτΕ είχε κρίνει νόμιμο το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος για το Ελληνικό.
Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος δεν προσκρούει στο Σύνταγμα, έκανε ωστόσο παρατηρήσεις νομοτεχνικού περιεχομένου υπογραμμίζοντας ότι θα πρέπει να τηρηθούν ευλαβικά όλες οι περιβαλλοντικές, πολεοδομικές και νομοθετικές προβλέψεις.
Οι Σύμβουλοι της Επικρατείας άναψαν «πράσινο φως» και για τους προβλεπόμενους ουρανοξύστες κρίνοντας ότι δικαιολογούνται για την εξυπηρέτηση σκοπού δημοσίου συμφέροντος.
Υπενθυμίζεται ότι η επένδυση στο Ελληνικό ήταν ένα από τα δύο προαπαιτούμενα των Θεσμών για την έγκριση της τελευταίας δόσης.
Το δημόσιο συμφέρον «συνίσταται στη δημιουργία μητροπολιτικού πόλου πολλαπλών λειτουργιών εθνικής εμβέλειας και διεθνούς αναφοράς, στην κατασκευή και συντήρηση μητροπολιτικού πάρκου πρασίνου και αναψυχής στην Αττική και στην ίδρυση μητροπολιτικού πόλου ανάπτυξης στην περιοχή, με πολλαπλούς ειδικότερους στόχους που αφορούν, μεταξύ άλλων, την αντιμετώπιση της οξείας οικονομική κρίσης, την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας, την καταπολέμηση της φτώχειας, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, τη μείωση του δημοσίου χρέους, την ανάδειξη της Αθήνας σε πολιτιστική μητρόπολη, σε τουριστικό πόλο διεθνούς ακτινοβολίας, σε σημαντικό κέντρο οικονομικής ανάπτυξης και επιχειρηματικότητας κ.ά.».
Σε άλλο σημείο της πολυσέλιδης γνωμοδότησης αναφορικά με την κατασκευή υψηλών κτιρίων, η ολομέλεια αναφέρει ότι «με την ανέγερση υψηλών κτιρίων βελτιώνεται η ποιότητα ζωής λόγω της μείωσης της κάλυψης, της αύξησης ελεύθερου χώρου και πρασίνου και τη βελτίωση του φωτισμού και ηλιασμού» και κατά συνέπεια είναι νόμιμες οι σχετικές διατάξεις του σχεδίου διατάγματος.
Επίσης, νόμιμες είναι και οι προβλεπόμενες «ήπιες επεμβάσεις στην ακτή, η αναβάθμιση της παραλίας και η δυνατότητα κατασκευής ενυδρείου, σε συνδυασμό άλλωστε και με την ευρύτερη ανάπλαση του Φαληρικού όρμου που έχει εγκριθεί».
Οι αρχαιολογικοί χώροι και η προσταςία τους απασχόληςαν εκτενώς τους δικαστές, οι οποίοι σημειώνουν ότι " η αρχαιολογική έρευνα και η λήψη μέτρων προστασίας και συντήρησης των μνημείων, όπου αυτά κρίνονται αναγκαία, προηγούνται της ενάρξεως οποιουδήποτε τεχνικού έργου και ολοκληρώνονται εντός ευλόγου χρόνου με γνώμονα την έγκαιρη υλοποίηση του έργου».
Ακόμη, αναφέρεται ότι παρά το υπέρμετρο ύψος ορισμένων κτιρίων (ουρανοξύστες) που προβλέπεται να κατασκευαστούν, με τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις, επιδιώκεται, επαρκώς, η προστασία των αρχαιοτήτων και μνημείων και η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς διασφαλίζεται πλήρως με το εν λόγω σχέδιο διατάγματος. πηγή
